Na frontowej ścianie nawy południowej znajduje się ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Wykonany jest z drewna sosnowego w stylu neogotyckim. W centrum ołtarza znajduje się wizerunek Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Obraz ten jest wierną kopią ikony znajdującej się w kościele św. Alfonsa Liguori.
Na obrazie widzimy Matkę Najświętszą z Dzieciątkiem na lewej ręce. Po obu stronach Madonny unoszą się dwaj archaniołowie – Michał i Gabriel. Imiona archaniołów wypisane są nad postaciami. Archanioł Michał, ubrany w zielony płaszcz, trzyma naczynie napełnione żółcią, którą żołnierze napoją Jezusa przybitego do krzyża oraz niesie także gąbkę z trzciną i włócznię, która przeszyje bok Chrystusa po śmierci. Archanioł Gabriel niesie krzyż i cztery gwoździe. Postać Matki Bożej opisana jest greckimi znakami oznaczającymi Marię, Matkę Boga. Głowę Bogurodzicy otacza nimb, zaś na chuście widoczny jest ozdobny krzyż i ośmioramienna gwiazda. Gwiazda oznacza wieczne dziewictwo oraz akcentuje rolę Marii jako Gwiazdy, która prowadzi do Jezusa. Maryja jest przedstawiona w czerwonej tunice okrytej granatowym płaszczem z zieloną podszewką, prawą dłonią przytrzymuje ręce Jezusa i jednocześnie wskazuje nam Zbawiciela. Jest to ikona typu „Hodigitria”, czyli „wskazująca drogę”. Twarz Matki Bożej jest poważna, a nawet bolesna. W centrum ikony znajduje się Jezus. Wokół Niego koncentrują się wszystkie postaci obrazu: Aniołowie niosący narzędzia Męki i wskazująca na Niego Maryja. Dzieciątko Jezus, jako jedyne, przedstawione jest w całości. Głowa Jezusa otoczona jest złotą aureolą, w którą wpisany jest krzyż. Z prawej strony widoczne są monogramy będące skrótem od imienia Isos Christus – Jezus Chrystus. Mały Jezus, zobaczywszy narzędzia swej przyszłej męki, jest przestraszony, dwiema rękami mocno trzyma się dłoni Maryi, a Ona przytula Go do siebie. Obraz jest pełen dynamizmu. Na gwałtowny ruch Dzieciątka wskazuje spadający z prawej nogi sandał.
