Prace polegały na zbiciu starych tynków na wysokości jednego metra, dokładnym oczyszczeniu cegieł, nawierceniu otworów co dziesięć centymetrów, wtłoczeniu pod ciśnieniem odpowiednich substancji chemicznych i ponownym specjalnym otynkowaniu i pomalowaniu ścian. Były to przygotowania do malowania kościoła. Hydroizolacją objęto kościół z wyłączeniem prezbiterium.